De duivel

Midden in de nacht
Als het zo donker is
Dat je de maan niet meer
kan zien
Komt er een man
niet zomaar een man
het was
De duivel
’s Nachts rooft hij je koelkast
leeg
Past de kleding van je vader
en legt hij slijmerige wormen
in je bed
Iedereen is bang voor hem
want misschien zit hij wel bij jou
in bed

Mijn stad

Mijn stad is anders
dan andere
steden
Alsof de
bomen
anders ruiken dan
de rest
Alsof hier de mooiste dieren
leven
Alsof het water helderder is
dan alle andere
wateren
Zo mag je wel denken
over deze
stad

Dromen

Dromen
Ze zijn maar
apart
Zulke kleine
wezentjes
Maar
ze zijn toch
groot
Kleine
lichtvonkjes
Ze dansen
door
je hoofd

Tweede Wereldoorlog

Hoe kan iemand het bedenken
om mensen te vermoorden
terwijl ze er geen enkele reden voor hebben
zoveel angst en verdriet door één grote enge dictator
voordat je het weet moet je je spullen
pakken en gaan
naar een onbekende bestemming
liters tranen stromen van mensen
jouw huis is jouw huis niet meer
je moet het delen met een vijand
door oorlog zie je een monster in de kamer naast je

vrijheid is buitenspelen
en vrienden
om je heen
te doen
wat je wilt zonder
angst of kwaad
kunnen zijn
wie je bent
zonder raar aangekeken
te worden
want iedereen
mag er zijn
hoe je er ook uitziet
het gaat erom
hoe je bent
en wat jou
bijzonder maakt
echte vrijheid
is te kunnen zijn
wie je bent
daar is geen ruimte
voor angst

Geschreven voor het Bevrijdingsfestival Groningen 2017