Het huis met de rode kozijnen

Die ene jongen met die gele ster,
van 2 huizen verderop.

Die jongen in dat huis
met de witte muren en de rode kozijnen.

Die jongen die na school,
altijd ging voetballen op het veldje.

Die jongen die zo’n lief hondje had,
wit met zwart en zo zacht.

Die jongen die een vader had die bakker was,
van wie hij altijd alles mocht proeven.

Die jongen is er nu niet meer.

De kozijnen zijn blauw geschilderd.
Het veldje is na school leeg.
Het hondje loopt nooit meer voor ons huis langs.
De bakker is een hele andere man.

Waar is die jongen gebleven?

Geschreven voor de dodenherdenking in Grootegast op 4 mei

Mijn wereld

De wereld is groot:
Plek voor iedereen.

De wereld is nat:
Met haar blauwe zeeën.

De wereld is warm:
Met haar uitgestrekte woestijnen.

De wereld is koud:
Met haar eeuwige sneeuw.

De wereld is druk:
Met haar grote steden.

De wereld is rustig:
Met haar kleine dorpjes.

De wereld is kleurrijk:
met alles wat er op leeft.

De wereld is groot:
Plek voor iedereen.

Iedereen had gehoord van oorlogen,
maar nu was het echt!

Wat zou jij doen,
als de oorlog begint
en je moet kiezen tussen leven en dood?

Als je slachtoffers helpt, word je er zelf ook één.
Helpen…
er waren maar een paar die dat deden.

Wat zou jij doen,
als je bang bent
maar toch door moet!

Doorgaan…
er waren maar een paar die dat deden.
Ze gingen door tot ze niet meer konden.

Verschillende mensen met dezelfde gedachte:
De gedachte om de wereld beter te maken.

In herinnering:
Burgemeester Martinus Ritzema,
Cornelis Bellinga,
Soldaat Jacob Pot,
Gerrit van der Werf
en alle andere dorpsgenoten die streden voor onze vrijheid.

Bij oma

Bij oma bakken we appeltaart met donkerrode appels en goudgeel deeg
Bij oma doen we ganzenbord
Bij oma maken we kruiswoordpuzzels met moeilijke woorden
Bij oma luisteren we naar verhalen van vroeger

Bij oma snoepen we veel karamel, chips, en winegums
Bij oma gaan we logeren in onze eigen kamer, maar eerst voor de tv
Bij oma gaan we wandelen op het Zuiderpadje
Het bos, de bomen en de bruggetjes

Bij oma is het altijd gezellig
lachen gieren brullen

Leven in het nu

Mensen zeggen altijd, leef in het hier en nu
maar je leeft toch altijd in het nu?
want hoe kun je eigenlijk in de geschiedenis leven?
En hoe kun je leven in de toekomst?
En waar is hier?
waar ik nu zit?
Of waar jij nu bent?
hoe kan één zin zoveel vragen oproepen?
Wanneer en waar leef je in het hier en nu?

Goedemorgen

Goedemorgen nieuwe dag
Fijn je te zien
Fijn om de zon een hand te geven,
verstoppertje te doen met de regen,
naar de wolken te zwaaien en
een praatje te maken met de wind

De eerste ontdekkingsreis van Claesje Tasman

Vandaag werd ik wakker op zee
Je kunt een zee nooit langer maken maar wel groter
En de zon groeit in de lucht.

Ik ben Claesje en ik houd van muziek op het dek
We weten waar we naartoe gaan maar niet wat we daar kunnen verwachten.

Maandenlang leerde ik mijn vader kennen op de golven.
Voor we onze voeten op nieuw land zetten vraag ik hoe hij deze ontdekkingsreis heeft gevonden,
met een landkaart en zijn dochter.

Geschreven in opdracht van de gemeente Grootegast, ter gelegenheid van het Abel Tasmanjaar