Kinderdichter Eemsmond 2017
Josca Baar
Even voorstellen...
Hallo, mijn naam is Josca Baar en ik ben 11 jaar. Ik woon in Uithuizen en zit in groep 7 van RKB de Schelp. Ik woon bij mijn ouders en ik heb een zus en een zusje. Onze viervoeter is Luna, een Noorse boskat.
In april ben ik de eerste kinderdichter van gemeente Eemsmond geworden. Dat vond ik een enorme eer en heb daar ook heel veel zin aan. Ik vind het leuk om voor een grote groep mensen wat te vertellen.
Mijn hobby’s zijn dansen, gitaar spelen en toneel spelen en ik vind het leuk om voor te lezen. Ik heb veel vriendinnen waarvan Rianne al sinds de peuterspeelzaal mijn beste vriendin is. Met vriendinnen kletsen we graag, spelen we spelletjes en mag ik graag mee logeren. Ik vind het leuk om kinderdichter te zijn en hoop dat ik vaak mag optreden met een gedicht. Ik heb er zin in!
Ik vind het leuk om voor een grote groep mensen wat te vertellen.
De gedichten van Josca
Verschillen tussen meiden en jongens
Ik ben een meisje.
En dat is een jongen.
Als je een meisje bent draag je dan perse
een strikje?
Nee.
En als je een jongen bent, heb je dan
altijd gel?
Nee.
Je mag het zelf weten oké.
Meiden kunnen ook gel gebruiken?
En jongens kunnen ook een strikje hebben?
We zijn allebei mensen,
dus wat maakt het uit.
Doe wat jij wilt.
Je was
Je bent
en blijft uniek.
Vrijdag
Vrijdag, einde van de week.
Fijn.
Op vrijdag even samen zijn.
Lekker op mijn plekje
in de hoek
op de bank.
En tussen mijn zusjes
en vader en moeder.
En de viervoeter er ook nog bij.
De televisie aan.
Lang opblijven
en ook nog chips.
We worden verwend.
Dat is fijn op vrijdag.
Even samen zijn.
Mijn lievelingsdag
is vrijdag.
Ik vind het leuk om kinderdichter te zijn en hoop dat ik vaak mag optreden met een gedicht.
[zonder titel]
Ik vraag me af…..
Hoe zou het zijn om een Jood te zijn?
Om tijdens de 2e Wereldoorlog mijn 11e verjaardag te vieren
samen met mijn familie en vriendinnen.
Maar plots wordt alles voor een Jood verboden.
Ik kan niet meer zwemmen en niet eens meer zitten op een bankje in het park.
Ik hoor alleen maar gemarcheer, geschreeuw en het gevlieg van de Duitse Luchtmacht.
Nu ben ik opgesloten in een soort tunnel die me naar het licht van de vrijheid brengt.
Maar de vrijheid is nog zo ver weg.
Ik moet me verbergen in een luik onder de vloer.
Ik zit hier al weken.
Er is geen hout meer.
Dat betekent dat het nog kouder wordt.
Ik hoor een luid gebonk en de deur schiet open
ze schreeuwen : “jetzt mitkommen.”
We gaan weg
we komen nooit meer terug…
op die ene plek met mijn familie en vriendinnen…
Ik ben blij dat ik in vrijheid 11 ben geworden!
geschreven voor de dodenherdenking in Eemsmond op 4 mei
De gouden ninja
Het gordijn zwaait
de regenboogmachine begint te lopen
ik spring uit het raam
en loop op een zachte witte vacht
er is niets te zien, zelfs geen maan
er komt geen wind voor of tegen
uit de lucht valt Fruitella
en een donkere wolk trekt over
de regen verdwijnt en de maan verschijnt
zwarte ninja’s
ze vechten de gouden ninja van haar top
het donker vlucht
ik klim naar het raam
en even later
ligt de gouden ninja in haar bed
geschreven tijdens WinterWelVaart voor de Poëziemarathon